Whistleblowing (z ang. dmuchanie w gwizdek), czyli zgłaszanie nieprawidłowości przez osoby związane z daną organizacją, to jeden z najskuteczniejszych sposobów pozyskania informacji o nadużyciach (Report to the Nations 2020, ACFE), które mają lub mogą mieć miejsce. Organy administracji publicznej z uwagi na pełnione doniosłe role społeczne oraz szeroki zakres świadczonych usług publicznych należą do podmiotów wysokiego ryzyka, jeśli chodzi o narażenie na niepożądane działania o charakterze korupcyjnym, mobbingowym czy też konfliktu interesów związanego z potencjalnym nepotyzmem.
Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z 23 października 2019 w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (tzw. dyrektywa o ochronie sygnalistów) podmioty działające w sektorze publicznym zobowiązane zostały do ustanowienia wewnętrznych kanałów przekazywania informacji o nieprawidłowościach. Oznacza to, że zarówno urzędy centralne i ministerstwa, ale także jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, a nawet podmioty będące własnością lub znajdujące się pod kontrolą podmiotów z sektora publicznego (np. gminne ośrodki pomocy społecznej lub zakłady infrastruktury miejskiej) zobowiązane zostały do ustanowienia wewnętrznych kanałów przekazywania informacji o nieprawidłowościach.
Obowiązki w zakresie zgłaszania nieprawidłowości omawia dr Beata Baran w artykule dla dziennika Rzeczpospolita.
Artykuł do pobrania: TUTAJ
