Ogólnopolska konferencja na temat nowelizacji ustawy o związkach zawodowych w Krakowie – 21 listopada 2019 r.
Serdecznie zachęcamy do uczestnictwa w konferencji „Nowelizacja ustawy o związkach zawodowych – w rok po uchwaleniu”. Konferencja odbędzie się 21 listopada 2019 r. w Krakowie w Auditorium Maximum przy ul. Krupniczej 33. Prelegentami będą m.in.: prof. zw. dr hab. Małgorzata Gersdorf
(I Prezes Sądu Najwyższego), prof. zw. dr hab. Krzysztof Wojciech Baran (Kierownik Katedry Prawa Pracy i Polityki Społecznej UJ); prof. zw. dr hab. Zbigniew Hajn (Kierownik Zakładu Europejskiego i Zbiorowego Prawa Pracy UŁ, sędzia SN w stanie spoczynku) oraz dr Daniel Książek (UJ).
Szczegóły dotyczące rejestracji znajdą Państwo pod poniższym adresem: zwiazkizawodowe.confer.uj.edu.pl/rejestracja
Spółki giełdowe – tworzenie i publikowanie polityk wynagradzania członków zarządu i rady nadzorczej
Nadchodzi istotna zmiana dla spółek giełdowych notowanych na GPW. Implementacja dyrektywy SRD
II (Shareholders Directive Rights) wprowadza nowy model kontroli członków zarządu i rady nadzorczej przez akcjonariuszy. Spółka giełdowa zobowiązana będzie do tworzenia i publikowania na własnej stronie internetowej polityki wynagrodzeń oraz sprawozdania o wynagrodzeniach członków zarządu i rady nadzorczej.
Nowe obowiązki będą dotyczyć spółek, których co najmniej jedna akcja została dopuszczona do obrotu na rynku regulowanym. W praktyce oznacza to, że powyższe obowiązki obejmą wszystkie spółki notowane na GPW w Warszawie. Warto odnotować, że dyrektywa nie obejmuje swoim zastosowaniem banków, towarzystw funduszy inwestycyjnych oraz zarządzającymi ASI jak również domów maklerskich.
Pomimo tego, iż to walne zgromadzenie spółki podejmuje uchwałę opiniującą politykę wynagradzania członków zarządu i rady nadzorczej, to za informacje zawarte w tym dokumencie odpowiadają członkowie zarządu. Takie sprawozdanie będzie podlegało ocenie biegłego rewidenta w zakresie zamieszczanych tam informacji.
Ustawa wymaga cykliczności tworzenia polityk. Spółka zobowiązana jest podejmować uchwałę w sprawie polityki wynagrodzeń nie rzadziej niż raz na cztery lata.
W konsekwencji, spółki giełdowe zobowiązane będą do stworzenia polityki wynagrodzeń i kompletowania cyklicznie sprawozdania o wynagrodzeniach.
Akt wejdzie w życie w terminie 14 dni po ogłoszeniu. Nastąpi to prawdopodobnie pod koniec listopada 2019 roku.
Spór o ukryty monitoring pracowników
Europejski Trybunał Praw Człowieka rozstrzygnął sprawę „López Ribalda i inni” przeciwko Hiszpanii. ETPCz uznał, na gruncie prawa hiszpańskiego, że ukryty nadzór pracowników za pomocą kamer może być dopuszczalny, gdy zachodzi uzasadnione ryzyko dużych strat firmy oraz podejrzenie poważnych uchybień pracowniczych. Pojawia się pytanie, czy to rozstrzygnięcie może mieć znaczenie dla firm działających w Polsce.
Urząd Ochrony Danych Osobowych w stanowisku z dnia 22 października 2019 roku wskazał, że wyrok ETPCz ma zastosowanie jedynie na gruncie hiszpańskich przepisów i nie można stosować go analogicznie w polskich warunkach.
Warto przypomnieć, że kwestia monitoringu regulowana jest przez polski kodeks pracy, którego przepisy wymagają stosowania go w określonym celu i w określonych pomieszczeniach. Co istotne, polski kodeks pracy pośrednio zakazuje stosowania ukrytego monitoringu nakazując ujawnienie jego stosowania
w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy i poinformowania pracowników nie później niż
2 tygodnie przed jego uruchomieniem o tym fakcie.
Innymi słowy, nie można wykluczyć iż wpływ tego orzeczenia na monitoring stosowany w Polsce nie będzie znaczący. Pracodawcy działający w Polsce nadal muszą mieć na uwadze przepisy polskiego kodeksu pracy i wszelkie ograniczenia z niego wynikające. Jednakże, pracodawca który zdecyduje się zastosować ukryty monitoring wizyjny w nadzwyczajnych okolicznościach, może bronić swojej decyzji właśnie na podstawie powyższego wyroku ETPCz. Za takim ujęciem sprawy może przemawiać fakt, że Polska jest stroną Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, która stanowiła podstawę rozstrzygnięcia w ww. sprawie.
Link do orzeczenia: https://hudoc.echr.coe.int/fre#{„itemid”:[„001-197098”]}
Unijna ochrona „sygnalistów”
Dyrektywa w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii została przyjęta przez Radę UE 7 października 2019 r. Oznacza to, że Polska w ciągu dwóch kolejnych lat jest zobowiązana do stworzenia mechanizmów ochronnych wobec sygnalistów. Dotychczasowe regulacje nie przewidywały
w polskim porządku prawnym takiej instytucji.
Dyrektywa ustanawia „obowiązek ustanowienia wewnętrznych kanałów zgłaszania nieprawidłowości oraz wewnętrznych procedur przyjmowania zgłoszeń i podejmowania działań następczych
w związku ze zgłoszeniami.” Nowe regulacje będą dotyczyły zarówno podmiotów prywatnych jak
i publicznych.
Dyrektywa wskazuje, że w jej rozumieniu za podmioty prywatne uważa się:
- podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób;
- podmioty o rocznym obrocie handlowym lub rocznej sumie bilansowej w wysokości co najmniej 10 mln EUR;
- podmioty dowolnej wielkości prowadzące działalność w obszarze usług finansowych lub podmioty narażone na ryzyko związane z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w aktach UE.
W rozumieniu dyrektywy za podmioty publiczne uważa się:
- administrację państwową;
- administrację regionalną i wydziały regionalne;
- gminy powyżej 10 000 mieszkańców;
- inne podmioty podlegające prawu publicznemu.
Implementacja dyrektywy oznacza dla przedsiębiorców konieczność ukształtowania systemu zgłaszania nieprawidłowości (whistleblowing), opracowania odpowiedniej polityki wewnętrznej, wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za odbieranie zgłoszeń, a także podejmowania odpowiednich działań następczych. Wraz z whistleblowing do rozważenia pozostaje implementacja całego systemu compliance (zarządzania ryzykiem braku zgodności). Brak realizacji nałożonych obowiązków będzie karany, zaś system kar zostanie uregulowany przez polskiego ustawodawcę.
Przywrócenie pracownika do pracy możliwe przed prawomocnym wyrokiem
W dniu 7 listopada 2019 roku weszła w życie nowelizacja ustawy Kodeks postępowania cywilnego, która znacząco wpływa na sytuację procesową pracodawcy i pracownika. Zgodnie z jedną ze zmian, jeśli sąd
I instancji uzna wypowiedzenie umowy o pracę za bezskuteczne albo przywróci pracownika do pracy to, na wniosek pracownika, sąd może nałożyć na pracodawcę obowiązek jego zatrudnienia bez konieczności uzyskania prawomocności przez wyrok. Innymi słowy, jeśli pracodawca rozwiąże umowę o pracę z pracownikiem, a ten podczas postępowania sądowego złoży do sądu wniosek
o przywrócenie go do pracy to sąd może nakazać przywrócić go do pracy nawet pomimo ewentualnego postępowania w drugiej instancji. Dotychczas taka możliwość istniała jedynie w przypadku uznania wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne. W praktyce miało to miejsce niezwykle rzadko ze względu na długi okres postępowań sądowych.
Najnowsze stanowisko Prezesa UODO w sprawie PPK – przekazywanie numeru telefonu
i adresu e-mail instytucji finansowej
W swoim najnowszym stanowisku Prezes UODO poinformował, że pracodawca w związku z obowiązkiem zawarcia umowy o prowadzenie PPK z instytucją finansową, musi jej przekazać numer telefonu i adres e-mail pracownika – jeżeli dysponuje tymi danymi. Szczegóły w linku: https://uodo.gov.pl/pl/138/1251
***
W przypadku pytań jesteśmy do Państwa dyspozycji pod adresem e-mail office@ksiazeklegal.pl lub pod numerem telefonu +48 12 426 42 31.
***
Powyższy newsletter ma charakter informacyjny i nie stanowi jakiejkolwiek formy porady prawnej. Osoby zainteresowane uzyskaniem porady prawnej lub bardziej szczegółowych informacji dotyczących kwestii zawartych w newsletterze proszone są o skontaktowanie się bezpośrednio z kancelarią.
