Ustawa z 13 marca 2003 roku, określa szczególne zasady rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn ich niedotyczących. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy, te przyczyny to wszelkie okoliczności niezwiązane z cechami psychofizycznymi pracownika i sposobem wywiązywania się przez niego z obowiązków pracowniczych. Ponadto, należy pamiętać, że w przypadku rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn ich niedotyczących, zatrudnionym nadal przysługuje prawo do odprawy pieniężnej.
Zapraszamy do zapoznania się z artykułem naszych ekspertów dla Rzeczpospolitej. Dr hab. Daniel Książek oraz prof. UŁ, dr hab. Małgorzata Kurzynoga, zauważają między innymi, że:
“Sąd Najwyższy słusznie przyjął, że pojęcie „przyczyny niedotyczące pracownika” odnosi się także do nadmiernego obciążenia pracownika obowiązkami, których wykonanie mieści się w jego predyspozycjach intelektualnych i kwalifikacjach, jednak ich zakres i wymiar (rozmiar) uniemożliwia należyte wykonywanie pracy w obowiązujących go normach czasu pracy. W takiej sytuacji wyjątkowo pracownik nabywa prawo do odprawy pieniężnej z art. 8 ustawy o grupowych zwolnieniach, pomimo że konieczność rozwiązania stosunku pracy nie istnieje po stronie pracodawcy, a stosunek pracy zostaje rozwiązany jednostronnie w drodze wypowiedzenia przez samego pracownika.”
Artykuł znajdą Państwo: TUTAJ
